Blog 16: Het einde in zicht?

Vanuit de camping in Cagnes sur Mer zijn we met de fiets naar het station gegaan. Van daaruit gingen we met de trein naar Monaco. Eenmaal daar loop je naar beneden en overal zag je... hijskranen. Het vorstendom is 2 vierkante kilometer groot, staat al ramvol en toch presteren ze het om er steeds meer bij te bouwen, zelfs in zee! Helaas was het echt ongelooflijk warm en met al die bouwputten niet heel aantrekkelijk om te blijven lopen. We zijn snel naar het Place du Casino gegaan want dat is the place to be om te zien en gezien te worden!

En niets is minder waar, dachten we dat aardig wat dure auto's in het Porsche museum gezien hadden, deze gingen er dubbeldik overheen. Bentley's, Ferrari's, Lamborghini's, Rolls Royces, je kunt het zo gek niet verzinnen of het stond er geparkeerd of reed er een rondje. Uiteraard het beroemde Hotel De Paris op hetzelfde plein met aan de overkant de grote merkenwinkels als Prada, Chanel, YSL, Rolex en noem het maar op. Dean ging helemaal los met foto's maken tijdens een rondje Place, 200 foto's later kwam ie weer bij ons terug. Toen hadden we het eigenlijk ook wel weer een beetje gezien. Het was gewoonweg te warm (35+) om nog verder te lopen dus hebben we lekker de trein terug weer gepakt.

De volgende dag hebben we de trein wat later genomen naar Nice. Dat was een goeie zet, de zon ging bijna onder en het was een stuk beter te doen. Wel was het kneiterdruk, dus op zoek naar dat ene restaurantje waar we 7 jaar geleden hadden gegeten kostte even wat tijd, maar we hebben 'm gevonden en hebben daar heerlijk gegeten! Helaas ging de laatste trein terug alweer om 22:50 uur (belachelijk). We hadden best nog wat langer op een terrasje willen zitten, Nice is ook echt een aanrader voor een weekendje weg!

De laatste dag op de camping in Cagnes sur Mer hebben we rustig aan gedaan en na de weersvooruitzichten gezien te hebben, hebben we onze plannen omgegooid. We zouden tussen Cagnes sur Mer en Pineda de Mar nog een tussenstop doen in Frankrijk bij een boer op het erf. Maar aangezien het daar die dag 40+ zou worden én we op de foto's konden zien dat er amper schaduw was hebben we besloten om direct door te rijden naar de Costa Brava. De camping die we hadden geboekt had geen plek een dag eerder maar gelukkig was er ook nog een camperplaats waar we voor één nachtje wel terecht konden.

Op weg naar Pineda hebben we nog een tussenstop gemaakt bij Camping El Delfin Verde. Daar zat een oud collega van Patrick maar ook iemand die Claudia kent van de basisschool van Owen en Dean, de moeder van één van Deans klasgenootjes waar Claudia altijd goed mee kon maar al een aantal jaar niet gezien had. Beiden een berichtje gestuurd en waar de één vrij snel reageerde en de afspraak gemaakt was reageerde de ander later dat die er niet was de volgende dag. Dus toch die kant op gereden en Claudia en Monique hebben even lekker bijgekletst!

En toen door naar Pineda, bekend terrein voor ons. De camperplaats was niet bijzonder maar prima voor een nachtje. Uiteraard weer een terrasje gepakt ;-) De volgende dag reden we de hele 400 hemelsbrede meters naar de geboekte camping, prima plekje weer voor een aantal dagen. Mucho Nederlanders, niet helemaal waar we naar op zoek zijn maar oké voor die paar dagen. Owen en Chelsea zaten een dorp verdorop, in Malgrat de Mar. Voor de vrijdag (de volgende dag) hadden we met hen afgesproken om tapas en pinxtos te eten bij ons vaste adresje Pepet II (aanrader!). En zo gezegd zo gedaan, het was superfijn om elkaar weer te zien en gezellig samen te eten! Maar dan toch weer dat afscheid... Makkelijker wordt het niet hoor!

Ondertussen werd er ook nog gezocht voor een plek als we eenmaal in Zuid Spanje aan zouden komen. Claudia heeft al een jaartje contact met een gezin wat ook geëmigreerd is naar dezelfde regio en via hen kwam ze terecht bij Nederlanders die in de Campo (buitengebied) wonen en die daar een stacaravan, appartementen en camperplaats hebben. Claudia heeft contact met ze gezocht en eigenlijk was het allemaal snel geregeld. We kunnen afwisselend (door boekingen) in de caravan, het appartement en in onze eigen camper verblijven voor een week of 3,5. Van daaruit gaan we dan zoeken naar een huurwoning voor langere tijd. 

Maar eerst nog twee tussenstops, Valencia en Benidorm. In Valencia verbleven we op een park net buiten de stad. De bus stopte voor de deur en die bracht ons rechtstreeks naar het centrum. Een halfuurtje in de bus en een enkeltje kostte 1,50 per persoon. Prima te doen! De eerste dag zijn we 's avonds de stad in gegaan. Geshopt bij El Corte Ingles (de Spaanse Bijenkorf) en toen op zoek naar een restaurant. Het was hartstikke druk en alle terrassen zaten vol. Uiteindelijk ergens op één van de vele pleintjes een restaurantje gevonden. De volgende dag zijn Patrick en Claudia (Dean had geen zin) bijtijds met de bus naar de stad gegaan. Lekker rondgestruind en op de terugweg nog uitgestapt bij de bekende iconische bouwwerken in Valencia. Halverwege de middag waren we weer terug op het park. We hebben de Olympische Spelen vele gevolgd en ook deze dag weer.

De volgende ochtend gingen we op weg naar Benidorm! De camperplaats wederom prima! In de avond even naar het dorp, daar is maar één woord voor: GEKKENHUIS. We konden over de hoofden lopen, het was verschrikkelijk! Patrick wilde er graag naartoe maar hij was degene die riep, overmorgen met gierende banden weg hier. En dat deden we dus ook!

Inmiddels zijn we aangekomen in Zuid Spanje en verblijven we op het terrein van Kim, André en hun zoons. We hebben één nachtje in de camper doorgebracht en bivakkeren nu in de stacaravan. Ze hebben een heerlijk zwembad met bar waar het goed toeven is. Wij gaan deze week een autootje huren zodat we wat mobieler zijn dan met de camper (met het oog op boodschappen, dorpjes bezoeken en eventueel bezichtigingen). Daarnaast moeten we een NIE nummer regelen, anders kunnen we geen huis huren en bijvoorbeeld online bestellingen doen. Het is voor ons nu zaak om te bepalen waar we willen zitten, ook in de Campo of toch wat dichter aan de kust. De Campo is lekker rustig maar weer wat lastiger als het gaat om voorzieningen, alles is wat verder weg en vaak niet te doen op de fiets. Dus dat word voor Dean dan een uitdaging. Aan de kust is het natuurlijk wat levendiger, wat meer voorzieningen maar ook duurder. Maar, de tijd zal het vast leren! Aan de camperreis is (voor nu) een einde gekomen en dat voelt best gek na ruim 11 weken reizen! Maar het volgende avontuur staat voor de deur en we zijn ook wel weer toe aan een beetje vastigheid :-)