Blog 11: De week van Patrick

Gepubliceerd op 9 juni 2024 om 17:15

Na 3 dagen Westendorf was het zaterdags tijd om door te gaan naar Kirchberg, 2 dorpen verderop. Wij hebben ingecheckt in het appartement en aan het begin van de avond zouden Patricks ouders aankomen met de trein. Helaas was er veel uitval en kwamen ze pas rond 22:45 uur aan in Wörgl. Met de gastenkaarten die je krijgt in het gebied van de Kitzbüheler Alpen kun je gratis reizen met de bus en trein, wat echt super is! Wij hebben Patricks ouders (met de trein) opgehaald in Wörgl en zijn naar het appartement gegaan. Zondag rustig aan en op maandag zijn we naar Kitzbühel gegaan, vaste prik als we in de buurt zijn. Bekend van de Hahnenkammrennen die elk jaar in het derde weekend van januari plaatsvinden.

Aan het begin van de avond gaf Patrick aan 'wormpjes' te zien met zijn rechteroog en in mum van tijd zag hij bijna niks meer met datzelfde oog. Hij zag een waas alsof er een douchegordijn voor zat, alleen in de uiterste hoek zag hij nog iets scherp beeld.  Nu heeft hij bijna 3 jaar geleden een scheurtje in het netvlies gehad, aan hetzelfde oog, dat is gelaserd en zo goed als hersteld. De klachten toen waren hetzelfde als nu, alleen zag hij nu nog veel minder. Na contact te hebben gehad met de spoedpost in Nederland toch maar richting ziekenhuis afgereisd. Op aanraden van de verhuurders direct naar het ziekenhuis in Kufstein en niet St. Johann omdat de het in Kufstein meer gespecialiseerd is op het gebied van de ogen. Omdat Claudia eigenlijk nog niet in de camper heeft gereden, het donker was én regende hebben we een taxi gepakt. Eenmaal op de eerste hulp werden we vrij snel geholpen en bleek Patrick een bloeding in het oog (waarschijnlijk in het glasvocht) te hebben. Het beleid was om even af te wachten en te kijken of de bloeding af zou nemen. Als het niet af zou nemen moest het geopereerd worden. Met het blote oog was de bloeding niet te zien maar wel met een echo van het oog. Door deze bloeding was ook niet te zien of er mogelijk weer een scheurtje in het netvlies zit. Hij moest de volgende ochtend weer terugkomen naar het ziekenhuis. Dean ging de volgende ochtend met Patricks ouders de Gaisberg op en wij togen weer naar het ziekenhuis. Het zicht leek heel iets verbeterd, de waas was nu zo'n 85% ipv 95% maar het was nog zeker niet wat het zou moeten zijn. Na dik 1,5 uur wachten werden we naar binnen geroepen en werd er wederom een echo gemaakt. Het beleid werd wederom afwachten en we moeten woensdag 12 juni terugkomen. Dat betekent ook dat we onze plannen ietwat aan moeten passen omdat we dan eigenlijk al uit deze regio weg zouden zijn... 

Inmiddels is de woensdag aangebroken en dat betekende dat we bijtijds naar Wörgl zijn afgereisd om daar de rest van de familie op te pikken. Patricks dochters, Claudia's ouders en Owen waren naar Innsbruck gevlogen voor een aantal dagen, Patrick werd namelijk 50 afgelopen vrijdag! (7 juni). 

Op woensdagmiddag zijn we wederom naar Kitzbühel gegaan, Dean had daar namelijk in een winkel een drone gezien die hij heel graag wilde hebben. We hebben lekker een pizzaatje gegeten op het terras en gingen toen weer terug naar Kirchberg. 

Op donderdag hebben we de bus gepakt naar Aschau want we wilden de waterval daar weleens gaan bekijken. Na bijna 1,5 uur wandelen (en ja, ook flinke stukken omhoog) waren we eindelijk bij de hangbrug die half over de waterval hing. Het is geen hele grote waterval maar wel gaaf om te zien en leuk om geweest te zijn. Uiteraard veel foto's gemaakt, ook met de drone gefilmd en foto's gemaakt en toen weer terug naar Kirchberg! 

Vrijdag feestdag want Patrick 50 jaar! We zouden 's avonds lekker uit eten met z'n allen op het plein in Kirchberg en toen het 's middags wel lekker weer zou blijven zijn we gaan midgetgolfen. Op een gegeven moment hoorden we Nederlandse muziek, met de tekst, van harte gefeliciteerd. Wij nog denken, huh, dat is apart, nog een Nederlander jarig vandaag?! Totdat we ineens wat telefoons boven de struiken uit zagen komen en bleek dat 3 vrienden van Patrick speciaal voor zijn verjaardag naar Oostenrijk zijn gekomen. Supergaaf en een enorme verrassing! Stiekem wisten Patricks ouders hier vanaf ;-)
Een fles Jägermeister van bijna 2 liter kwam op de picknicktafel op de golfbaan en die is natuurlijk op gegaan ;-)
De mannen zijn aangesloten bij het avondeten. De ober had het zooitje ongeregeld goed ingeschat toen we op het terras zaten en ons apart gezet binnen toen we gingen eten. Muziek, eten, drinken, familie en vrienden, wat wil je nog meer?! We hebben allemaal genoten! De ouders zijn afgetaaid, wij zijn nog een club(je) in gegaan waar net aan 5 man zaten. Met wat Nederlandse muziek hebben we daar ook nog de tent op z'n kop gezet, de mannen hielden het voor gezien (al dan niet vrijwillig) na een onwijs lange dag en wij zijn met de kinderen nog een kebabje gaan eten bij de plaatselijke Turk. Helaas kwam de regen met bakken uit de hemel toen we naar huis wilden gaan dus werd de taxi gebeld. 

De volgende dag zijn de mannen weer in de auto gestapt naar Nederland en Patricks ouders weer in de trein op weg naar huis. De rest is de Gaisberg op gegaan met de stoeltjeslift want wij wilden ook wel naar beneden wandelen. Zo gezegd zo gedaan, Prachtige uitzichten, heerlijk bos en na afloop op het terras bij Lorenzoni (jaja, was ie weer) een taartje gegeten. Wij hadden de camper geparkeerd bij het pension waar de rest sliep, die zijn vanmorgen weer op het vliegtuig gestapt en wij zijn voor 3 nachtjes doorgereden naar Kufstein, waar (gelukkig) ook een camperplaats is, dan zijn we maar in de buurt voor het ziekenhuisbezoek woensdag. Hopelijk krijgen we die dag 2 keer goed nieuws, Dean krijgt dan ook de uitslag van het examen!

Het weer zou niet al te best zijn maar terwijl ik dit typ zitten we in de zon, hebben we al op een terras gezeten, is Dean achter ons aan het voetballen met een groep mannen. De rest is allemaal weer veilig thuis en zien we Owen over 2,5 week weer voor de Grand Prix van Oostenrijk. Wanneer we de meiden en ouders weer zien, geen idee... Maar we houden contact! 

Iedereen ontzettend bedankt voor deze geweldige tijd, dit vergeten we nooit meer! Gelukkig hebben we de foto's nog! 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.